اما نیروی هوایی قبل و بعد از پیروزی انقلاب تفاوت هایی با یکدیگر داشتند. در حقیقت در زمان رژیم طاغوت اصل بر خرید ادوات و تجهیزات و عدم بهره برداری از توان بومی برای تولید تجهیزات نظامی بوده است. نیروی هوایی در زمان رژیم شاهنشاهی با دستور شخص "محمد رضا پهلوی" خرید صرف تجهیزات نظامی را دنبال می کرد. هرچند در آن زمان در بین فرماندهان ارتش تفکر تکیه بر قدرت داخلی وجود داشت ؛ اما حضور صرف "محمد رضا پهلوی" مشکلات زیادی را در زمینه تکیه بر توان بومی ایجاد شده بود. 

**مستشاران انبوه نظامی در زمان طاغوت و تکیه بر توان داخلی پس از پیروزی انقلاب اسلامی 

یکی از نکاتی که در زمان رژیم شاهنشاهی به چشم می خورد اینکه این رژیم از توان و منابع نفتی برای پرداخت حقوق ده ها هزار مستشار نظامی آمریکایی در کشور استفاده می کرد. برنامه‌های نظامی شاه باعث  شد  تا هزینه های نظامی ایران به ناگاه سیر صعودی پیش گیرد. بودجه نظامی کشور بسیار بالا رفته بود و پیش خریده های شاه ، فروشندگان را هم به تعجب وا می داشت .  

خرید تجهیزات توسط رژیم شاهنشاهی نیازمند آموزش فنی نیروها و آشنایی و بهره گیری بهینه از این تسلیحات بود ، لذا شمار زیادی از متخصصان ، تکنسین ها ، مستشاران نظامی و فروشندگان تسلیحاتی به ایران گسیل می شدند و افسرانی از ایران به کشورهای خارجی فرستاده می شد . در اواسط سال 1977 ده ها هزار مستشار آمریکایی در ایران به سر می بردند که این تعداد در سال 1978 به 45 هزار نفر رسید . 

حضور این افراد موجب شد  که آمریکایی ها حق هرگونه ابتکار و خلاقیت را از نیروهای داخلی سلب کرده و اداره امور ارتش را راسا بر عهده گیرد .از لحاظ صنایع دفاعی آنچه قبل از انقلاب تولید می شد ، صرفا تولید سلاحها و مهمات سبک بود که نهایتا تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تنها اسله های ضد نفر سبک ساخته می شد. 

اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی ؛ نهاجا و سایر نهادهای نظامی جمهوری اسلامی ایران در زمینه ساخت انواع تجهیزات نظامی گام های مهمی را برداشتند و در این زمینه می توان به "بمب قاصد" ، ،" یاسر"، "عصر67"، "قدر"، "پروژه سحاب"، "موشک های قائم"، "قادر"، "نصر"، "فکور" و ... اشاره کرد. 

**عدم تولید تجهیزات نظامی در رژیم شاهنشاه و پیشرفت های نهاجا و وزارت دفاع در زمینه طراحی و تولید جنگنده های بومی

در دوران پهلوی ؛ "محمد رضا شاه" به دنبال خرید صرف تجهیزات نظامی از غرب و شرق بود. در این زمینه خرید جنگنده "اف-14" در دستور کار بود و رژیم طاغوت هیچگاه به فکر ساخت ادوات نظامی بومی نبود. 

در حقیقت پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به خصوص در یک دهه اخیر ؛ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح مبادرت به ساخت و تولید جنگنده نموده است. 

طراحی و ساخت جنگنده "صاعقه" و "آذرخش" نشان دهنده قدرت بومی تولید جنگ افزارهای پیشرفته در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است. 

جنگنده بمب‌افکن "صاعقه"در شهریور 85 با پرواز موفق در رزمایش "ضربت ذوالفقار" رسما به ناوگان هوایی ارتش پیوست و در رژه هفته دفاع مقدس سال 1386 از آن رونمایی شد."جنگنده صاعقه"، دو سکان عمودی دارد. 

پیش نمونه‌های طراحی جنگنده "صاعقه" در دانشگاه هوایی "شهید ستاری" انجام شد و این گونه عنوان شده که جنگنده صاعقه مدل دیگری از "آذرخش"  است. جنگنده صاعقه با طول بیش از 14 و پهنای بال بالغ بر 8 متر،  ارتفاع 4.20 متر و دارای سرعت بیش از 2 ماخ است.
 
شعاع عملیاتی این جنگنده 300 مایل، برد ترابری آن 1490 مایل (2هزار و 759 کیلومتر) است و می‌تواند انواع  "موشک‌های سطح به سطح هواپایه" و "بمب‌های هوشمند"  را حمل و  شلیک کند. 
 

ساخت جنگنده  "قاهر 313 " یکی دیگر از توانمندی هایی است که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نشان داده اند که اراده ای جدی در عملیاتی کردن و تولید انبوه آن دارند. توان عملیاتی  "قاهر 313 " در توان هجومی پرواز در ارتفاع پست، رادارگریزی، مقابله هوا به هوا با اهداف متخاصم و سرعت عمل بالا است.  

سایت بیزینس اسنایدر (Business Insider) درباره جنگنده "قاهر 313" با اشاره به شباهت این جنگنده به جنگنده‌های F22 و F35 نوشت: جنگنده تک صندلی ایرانی با داشتن بال‌های کوچک و شکل خارجی ویژه دارای قابلیت‌های خاصی است.
 

**عدم توانمندی در تعمیر یک پیچ در رژیم پهلوی و توانایی "اورهال" جنگنده‌ها در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران 

در سال های اخیر اخبار گوناگونی را در زمینه "اورهال (تعمیر اساسی قطعات جنگنده)" شنیده ایم و این موضوع نشان می دهد که قدرت نظامی ایران در زمینه عملیاتی کردن انواع جنگ افزارهای نظامی و از جمله جت های جنگنده مشخص است. 

 برای مثال در یک نمونه در بهمن ماه سال گذشته ، متخصصان نیروی هوایی ارتش با صرف 17 هزار نفرساعت کار عملیات اورهال هواپیمای  "میگ29 " را با موفقیت به پایان رساندند.

در حقیقت رژیم شاهنشاهی با تکیه بر ده ها هزار مستشار نظامی کار "اورهال" هواپیماها را انجام می داد و این در حالی بود که پرسنل مومن، متخصص و انقلابی نیروی هوایی پس از انقلاب توانسته بودند به نحوی به تخصص و علوم دست پیدا کنند که این امر از دید مستشاران خارجی پنهان مانده بود.

با رفتن مستشاران و متخصصین آمریکایی و وابستگان نظامی از نیروی هوایی، محوریت کار به دست جوانان مومن و انقلابی افتاد و عملکرد آنها نیز طوری بود که برای مثال در همان اولین روزهای جنگ تحمیلی، شاهد عملیات افتخارآفرین 140 فروند از هواپیماهای شکاری بودیم که در پی آن، خود آمریکایی‌ها اعتراف کردند که ما به هیچ وجه فکر نمی‌کردیم ایران بتواند 2 تا 3 هواپیما را به پرواز در بیاورد.